زندگی آب روانیست روان می گذرد
آنچه اقبال من و توست همان می گذرد
سلام به همه دوستان خوبم
دلم می خواد تو این صفحه یه عالمه حرفهای خودمونی بزنیم. همه بیان و از مشکلاتشون بگن و هرکی می تونه دست یاریشو دریغ نکنه
راستشو بخواید امروز دلم خیلی گرفته، خیلی دلم می خواست اوضاع اونجوری نبود، نمی گم بر وفق مراد بود چون یه همچین چیزی امکان نداره ولی اینطوریم نبود. دلم می خواست یه جوون تو این جامعه حداقل می دونست اگه واقعا تلاش کنه به هرچی می خواد می رسه، تحصیل، کار، خانواده و ثروت. ولی متاسفانه در جامعه ای زندگی می کنیم که از فردامون اصلا خبر نداریم. من هم مثل خیلی از شماها همچین وضعیتی دارم. نمیتونم برای فردام برنامه ریزی کنم و واقعا نمیدونم فردا چی می شه.می دونم چیزی بهتر نمی شه و فقط امیدوارم خراب تر از این نشه. جامعه امروز جوانان ما جامعه دلهره و اضطراب و تشویشه. و پرشده از دل نگرانیهایی که هیچ جوره نمیشه حلش کرد. از شما می خوام شما هم بیاید و مشکلاتتونو بگید. شاید به کمک هم تونستیم ........
